Religieuze retoriek als onjuist verwerpen.

 Religieuze retoriek als onjuist verwerpen.

Blog van Rubies Corner · rubiescorner.wordpress.com

Heb ik je dat verteld?

Ik heb mijn Bijbel uit en nu lees ik hem opnieuw. Ik heb een doel voor dit jaar, dus ik aarzel niet om mijn Bijbel te pakken en een tijdje te lezen. Nu ik hem net uit heb, begin ik opnieuw...

Je zou kunnen proberen de Hebreeuwse T'NaCH te leren – een radicaal andere verzameling boeken – in plaats van je christelijke Bijbelvertalingen te lezen. De Hebreeuwse T'NaCH heeft vertalingen, en bevat zelfs de niet-Joodse hoofdstukken en verzen die de christelijke Bijbelvertalingen zo volledig verdraaien. Wat maakt de Orde uit? God versus Hond.

De T'NaCH is georganiseerd in sugyot (vertaald als subhoofdstukken). Wat maakt dit uit? De fundamentele basis van de Hebreeuwse T'NaCH berust op een fundamentele vraag. Leert iemand deze literatuur לשמה או לא לשמה? Om Shakespeare te citeren: Zijn of niet zijn — dat is de vraag.

Sophomoristische Bijbelvertalingen brengen nooit de Naam naar voren die in het openingsgebod op de Sinaï wordt geopenbaard. Omdat de christelijke kerk de openbaring van de Thora op de Sinaï niet aanvaardt, aanbidt ze haar eigen versies van het Gouden Kalf. טיפש פשט – vertaald als vogelbrein – vertaalt letterlijk abstracte, obstrueuze ideeën over mussar. Deze laatste term, mussar, definieert de betekenis van het woord "profeteren". Profeten bevelen mussar. Dit betekent dat deze profetische mussar van toepassing is op alle generaties bnai brit die ooit over de aarde hebben gewandeld.

Profeten voorspellen de toekomst niet zoals het Romeinse namaak Nieuwe Testament: "vervul de woorden van de profeten" ten onrechte verkondigt. De Thora verwijst naar dit concept van "profetie", dat wordt beschreven door de "profeet" Bil'aam; die profeet beoefende כשוף – hekserij of tovenarij, praktijken die magische of bovennatuurlijke krachten vereisen; en hield zich bezig met Av tuma avoda zarah – verboden of occulte praktijken die verboden zijn door het tweede gebod van de Sinaï.

De Romeinse vervalsing die bekendstaat als het Nieuwe Testament, maakt gebruik van veel Griekse retoriek. Griekse retoriek: ongedefinieerde kritische termen waaraan een religieuze of politieke heks alle volgende ideeën "ophangt". Obama gebruikte tijdens de verkiezingen van 2008 de hekserijretoriek van "VERANDERING". De sleutelterm die hem twee presidentsverkiezingen opleverde. Probleem: in acht jaar tijd heeft hij nooit een poging gedaan om deze magische term "VERANDERING" te definiëren. De Arabische valse profeet Mohammed deed precies hetzelfde in zijn Koran.

Het woord "profeet" wordt steeds opnieuw herhaald. De Koran definieert nooit de abstracte, obscure term "profeet". Het Nieuwe Testament projecteert een definitie van de term profeet, zoals hierboven vermeld, die het Tora-concept van hekserij dupliceert – het voorspellen van de toekomst. De Hebreeuwse T'NaCH definieert profetie als "MUSSAR"; profeten voorspellen niet de toekomst, maar hun mussar is van toepassing op alle generaties. De uitkomst van deze kritische T'NaCH-definitie van deze absoluut cruciale term "profeet"... T'NaCH gebiedt profetische mussar, maar onderwijst GEEN geschiedenis. Deze subtiele verschuiving heeft wat tijd nodig om tot het bewustzijn door te dringen.

Een ander voorbeeld van religieuze retoriek die de vervalsing van het Nieuwe Testament gebruikt, is de apostel Paulus, die met zijn concept van 1. Je staat niet onder de Wet. 2. De erfzonde van Adam, het schuldcomplex, als voorwendsel voor de dood en opstanding van Jezus Christus dient. 1. De retoriek van "wet"; T'NaCH definieert "wet" als rechterlijke uitspraken in de rechtszaal – als wet. Terwijl het Romeinse recht bestaat uit regels en voorschriften opgelegd door Caesar of de Romeinse Senaat. Paulus' retoriek "niet onder de wet" maakt geen onderscheid tussen gerechtelijk common law en wetgevend statutair recht. Daarom "lezen" christenen hun Bijbel als kinderachtige vertalingen, zich er niet van bewust dat T'NaCH het gerechtelijk common law instrueert via een Case/Rule-stijl. Dit laatste type "wet" staat op het fundament van eerdere "precedent"-uitspraken in de rechtszaal. Het staatsrecht kent geen dergelijke vereiste die iemand zou dwingen een 'juridische samenvatting' te schrijven en mogelijke soortgelijke en gerelateerde uitspraken van vóór de huidige zaak voor de rechtbank te presenteren. Het subtiele onderscheid dat ontstaat door een vergelijking van vergelijkbare rechterlijke uitspraken in een zaak/regel - de openbaring van de Mondelinge Thora in Horev, die in de kabbala van rabbijn Akiva wordt gedefinieerd als פרדס p'shat remiz drosh sod.

Dit logicasysteem verschilt radicaal van Aristoteles' driedelige syllogisme. Akiva's logica is inductief redeneren, terwijl Aristoteles' methodologie deductief redeneren is. Beide logicasystemen hebben hun sterke en zwakke punten. Maar Paulus' religieuze retoriek: "Jullie staan niet onder de wet", wist alle onderscheidingen uit die het gewoonterecht scheiden van het wettelijk recht en inductieve logica van deductieve logica.

De andere Paulusterm in religieuze retoriek: erfzonde. Deze impliceert dat de mensheid de schuld erft van Adams overtreding. De kerk versterkte dit concept tot een hemel/hel/god/satan-polariteit van vuur en zwavel, die zich later ontwikkelde tot Calvijns leer van volledige menselijke verdorvenheid. Gebaseerd op de veronderstelling van Paulus' "erfzonde". Betekenis: dat de wil van de gevallen mens, die tot slaaf is gemaakt van de zonde, en individuen geen vrije wil kunnen uitoefenen als hun "Mozes"-bevrijder die de tot slaaf gemaakte kerk naar verlossing leidt. Hierin ligt de vereiste voor de opstanding van Jezeus. Centraal in Calvijns theologie, de leer van de predestinatie, definieert zijn religieuze retoriek. Deze vervangingstheologie van het Gouden Kalf omvat het centrale thema van de Tora, "het uitverkoren volk van Cohen dat dienstbaar is aan HaShem door de toewijding van Tohor Middot", aan de vervangingskerk die gelooft in een valse Messias Jezeus. Deze laatste term verwijst naar de 13 eigenschappen die aan Mozes werden geopenbaard op Jom Kippoer, 40 dagen na de zonde met het gouden kalf, waarbij de ערב רב/gemengde menigte de Naam van de Goddelijke Aanwezigheidsgeest verving door het woord אלהים. De 13 eigenschappen definiëren de openbaring van de Geschreven Thora op de Sinaï. Hoe?

Deze 13 "middot" (vertaald als metingen) ademen als levende geesten vanuit de Yatzir Ha'Tov in het hart. Lucht komt uit de longen, maar tohor-geesten komen uit het hart. Daarom verwijst de Talmoed naar tefillah als een "zaak van het hart". Terwijl het evangelie van Johannes verklaart dat de Logos/het woord – niet alleen een gesproken woord, maar ook een principe van orde en kennis – verwijst naar Jezeus als het pre-existente goddelijke wezen. De retorische salade van Logos/het woord beweert dat "het Woord God was", wat het geloof in de volledige goddelijkheid van Jezeus bevestigt.

De openbaring van het Gouden Kalf verwerpt de substituuttheologie, aangezien de definitie van Av toema (kwade neigingen in het hart, Yatrir Ha'Rah genaamd) avoda zarah is (vaak verkeerd vertaald als afgoderij). Hoe "bestudeert" de Hebreeuwse T'NaCH dan in plaats van simpelweg Common Law (משנה תורה) te lezen? Het eerste boek van בראשית introduceert Av tohor mitswot – bekend als tijdsgebonden geboden. De volgende drie boeken van de Geschreven Thora introduceren secundaire geboden (תולדות) die als juridische precedenten fungeren. Het laatste vijfde boek van de Thora (משנה תורה) bevestigt het mandaat van het gerechtelijk common law als 'Wetgevende Toetsing'. Dit betekent dat de rechtbanken van het Sanhedrin van het gewoonterecht niet alleen een veto hebben over lagere overheidswetten, maar ook de lagere overheidswetten volledig kunnen herschrijven en ze nu kunnen presenteren als gewoonterecht uit de Tora.

Kortom, Paulus' religieuze retoriek van de 'erfzonde' verdrong het hoofdthema van de Thora, ballingschap/glut, zoals dat tot uiting kwam in de verdrijving van Adam uit de Hof van Eden, de ark van Noach, de slavernij van Israël in Egypte en het 40-jarige verhaal van de woestijn.